Optima startte verschroeiend met 1-10, maar al gauw stokte de machine. Aan het eind van het eerste kwart slonk de voorsprong in minder dan twee minuten tot 11-14.
“Erop en erover”, dachten ze bij de thuisploeg bij het begin van het tweede kwart, en zo stonden de bordjes op 19-14 na 5 minuten. Een mooie Optima-driepunter zorgde voor de aansluiting, en hierna was blauw-wit weer gelanceerd. Dankzij efficiënt uitgespeelde kracht en gestalte onder de eigen ring werden de missers van Cuva genadeloos afgestraft en via de rebound omgezet in snel opgezette tegenaanvallen. Daardoor bedroeg de kloof bij de rust opnieuw 8 punten in het voordeel van Optima: 19-27.
In het gevreesde derde kwart bleef de traditionele inzinking deze keer eens achterwege, en toonden de bordjes 32-39.
Het bleek echter slechts uitstel, want dit maal zorgde het begin van het vierde kwart voor de gevreesde dip. Met ongezonde nervositeit, veel balverlies, slordig spel en missers deed Optima zichzelf bijna de das om. Cuva maakte er dankbaar gebruik van om zich terug in de match te knokken tot 38-39. Optima leek zich nadien te herpakken, want met minder dan 5 minuten op de klok liep het weer uit tot 40-46 dankzij snelle en degelijke passing en dito trefzekerheid. De thuisploeg gaf zich echter niet gewonnen, en buitte vervolgens elk foutje agressief en onverzettelijk uit. Met nog 3 minuten op de klok stond er 46-46 op het scorebord, en dreigde Optima een vogel voor de kat te worden. In plaats van het gevreesde doemscenario werd het zelfvertrouwen en de drive echter net op tijd herwonnen. Tot wanhoop van Cuva en ondanks enkele betwiste fases toverde onze ploeg nog enkele knappe shots uit de hoed, opgebouwd vanuit knap verdedigend werk. Dit resulteerde in een 46-52 eindscore.
Een fel bevochten wedstrijd tegen een verbeten tegenstrever die tot het bittere einde bleef aanklampen. Maar uiteindelijk konden onze jongens in deze thriller van formaat het meest hun koelbloedigheid en scherpte bewaren, en zo de volle pot mee naar Tessenderlo nemen.